Chicken Invaders 4

Ik herinner me de dag van de invasie goed. De herinneringen branden nog steeds diep, zoals pittige kippenvleugels.

Ze kwamen zonder waarschuwing, dreigend uitkruipen, hun gegolfde veren verdonkeren de zon. Invoerende intergalactische kippen, om de mensheid te straffen voor onze onderdrukking van hun aardse broeders.

Ik wist meteen wat er moest gebeuren. Ik liet mijn half opgegeten kipburger vallen en sprong in mijn cockpit. Met een vettige vinger zette ik mijn lasers op extra knapperig en schoot ik af om de gevogelte indringers te onderscheppen.

Het was niet eenvoudig. Squawks, veren vliegen, de geur van verkoolde kip overal. Drie keer vielen ze binnen, elke keer met steeds sluwere plannen. Drie keer slaagde ik erin om ze terug te duwen waar ze kwamen en de mensheid nog een paar jaar veilig te stellen als de dominante soorten van deze planeet.

Na hun laatste retraite ging ik naar mijn lokale ruimteburger om in de gloed te koesteren van mijn recente overwinning. Ik zuchtte een zucht van opluchting, ging zitten om te genieten van een dubbele kippenburger met knapperige kippenvleugels aan de zijkant.

weinig wist ik dat mijn grootste avontuur nog moest komen ...