Wolf Puzzle

De grijze wolf of grijze wolf (Canis Lupus) is een soort canid afkomstig uit de wildernis en afgelegen gebieden van Noord -Amerika, Eurazië en Noord -Afrika. Het is het grootste lid van zijn familie, met mannen gemiddeld 4345 kg (9599 lb) en vrouwen 3638,5 kg (7985 lb). [3] Het is vergelijkbaar in het algemeen uiterlijk en verhoudingen met een Duitse herder, [4] of sledehond, maar heeft een groter hoofd, smallere borst, langere benen, rechter staart en grotere poten. [5] De winterbont is lang en bossig en voornamelijk een gevlekt grijs van kleur, hoewel bijna puur wit, rood of bruin tot zwart ook opkomt. [4]

binnen het geslacht Canis, vertegenwoordigt de grijze wolf een meer Gespecialiseerde en progressieve vorm dan zijn kleinere neven (de coyote en gouden jakhals), zoals aangetoond door zijn morfologische aanpassingen aan het jagen op grote prooi, zijn meer gregarious karakter [6] en het zeer geavanceerde expressieve gedrag. [7] [8] Het is een sociaal dier, reizen in nucleaire families bestaande uit een gekoppeld paar, vergezeld van de paren volwassen nakomelingen. [9] De grijze wolf is meestal een Apex -roofdier gedurende zijn bereik, met alleen mensen en tijgers [10] [11] [12] [13] die een ernstige bedreiging vormt. Het voedt zich voornamelijk op grote niet -geleiders, hoewel het ook kleinere dieren, vee, aas en afval eet. [14]

De grijze wolf is een van 's werelds meest onderzochte dieren, met waarschijnlijk meer boeken erover geschreven dan elke andere natuursoorten. [15] Het heeft een lange geschiedenis van associatie met mensen, zijn veracht en gejaagd in de meeste landbouwgemeenschappen vanwege de aanvallen op vee, terwijl hij omgekeerd wordt gerespecteerd door sommige Indiaanse stammen. [14] Het is de enige voorouder van de hond, die voor het eerst werd gedomesticeerd in het Midden -Oosten. [16] Hoewel de angst voor wolven in veel menselijke samenlevingen heerst, is de meerderheid van de geregistreerde aanvallen op mensen toegeschreven aan dieren die aan hondsdolheid lijden. Niet-rabide wolven hebben mensen aangevallen en gedood, voornamelijk kinderen, maar dit is ongebruikelijk, omdat wolven relatief weinig zijn, wegleven van mensen en hebben geleerd om mensen te vrezen door jagers en herders. [17] Jagen en vangen heeft het soortbereik teruggebracht tot ongeveer een derde [verduidelijking], hoewel het nog steeds relatief wijdverbreide bereik en stabiele populatie betekent dat de soort niet op mondiaal niveau wordt bedreigd en daarom door de IUCN wordt geclassificeerd als minst bezorgdheid. [1. ]