Planetstorm: Fallen Horizon

Loon interplanetaire oorlog in dit verbluffende Modern Warfare Strategy -spel. Bestuur een krachtig leger, bereid je verdedigingen klaar en upgrade je arsenaal in je zoektocht naar galactische dominantie. Het lot van de menselijke evolutie ligt in je hand. Kies de ruwe kracht van de Terrans of de superieure technologie van de Alterians. Wees de held die je factie verdient, vandaag!

Features
- Kies uw factie met unieke eenheden, krachten en helden
- Doe mee met krachtige allianties
- Voel de kracht van een machtig leger van soldaten, mechs en tanks
- verken prachtige, diverse omgevingen
- bouw je basis op en verover je tegenstanders
- verdedig je kolonie tegen vijandelijke aanvallen
- geniet van stellaire soundtracks en spraakacteren {# } - Battle tegen duizenden spelers

OPMERKING: Vereist een netwerkverbinding om te spelen.
Privacybeleid: http://planetstormgame.com/privacy

The Horizon Memoire - A.D. 3445

*** Gerapt uit de overblijfselen van Perseus IV, kolonieaanduiding UNC-426. Auteur onbekend ***

De zon verbrandde onze wereld en liet ruïnes van zand achter, geconsumeerd door oorlog en tijd. En zo reisden we in de leegte, doelloos dwalend voor vrede en een tweede kans in het leven.

De Galaxy vergaf uiteindelijk onze zonden, beschutte ons onder de warmte van duizend andere zonnen en voedde ons zijn planetaire wonderen. Maar het is nooit onze ware aard vergeten.

Jaren van ontberingen brachten wijdverbreide ontevredenheid bij de nu verspreide menselijke kolonies. De lucht had ons hoop gegeven op een nieuwe thuisboot snel hoopte Hope in hebzucht, hebzucht in haat en haat in oorlog. De Faction Wars, we hebben ze genoemd.

gewelddadige gevechten duwde ons naar de Galaxys-limieten en aan de onze. Ze wachtten daar op ons. We betaalden geen let op hen, de dwaze man die naar zijn vinger keek die naar de maan wijst. Ze betaalden ons geen let op ons, de machtige goden die niet geïnteresseerd zijn in het gekibbel van mieren.

overgelaten aan onze eigen apparaten, herenigden we opnieuw onder twee niet aflatende banners: ons, de Terrans Andus opnieuw, de Alterians. Alleen mensen, gedeeld door een onzichtbare, onmogelijke berg. Terrans, allemaal zo vindingrijk, grootgebracht uit zweet en vet maar toch altijd starend naar de lijn voorbij de horizon. AlterianSselegant, geavanceerd, Beautifulyet zo griezelig geobsedeerd door de droom van buitenaardse perfectie.

De laatste twee huizen van de mens werden verre, als wekelijke broers in een eeuwige gevecht waarover familiepad naar draad. Eindigende uitbreiding en het vergaren van middelen, of afwijzing van menselijke vlekken bij het nastreven van onbereikbare goddelijkheid? We hebben de eerste en als eerste gekozen. We hebben hele werelden geplunderd en geplunderd, en niet één keer voelden we de schuldlast. En nu ontvouwt Alterians Inhuman Wrath zich voor mijn ogen. Zo eervol en net als ze zeker zijn, was hun reactie nog nooit zo gemeen geweest.

Ik vraag me af terwijl ik de lucht in staar, wetende dat deze planeet binnenkort niet meer zal zijn. Het maakt niet uit aan welke kant je de komende gebeurtenissen ontvouwt, ik smeek je: verenig de mensheid opnieuw, vernietig degenen die in de weg staan ​​en bevrijden ons van onze voorouderlijke boeien. Maar bovenal smeek ik je vergeving voor de man die ik ooit was.

Moge de horizon er nooit meer zo kapot uitzien.

*** einde van transmissie ***