Score Counter - For card games

De eenvoudig te gebruiken scorebewaarder voor kaartspel: BARBU of andere spellen:
• Voor 3, 4 of 5 gamers
• Geniet van een eenvoudige interface
• Kies de limietscore van elke subgame
• Pas de naam van elke speler aan
• Perfect voor grote aantallen en een willekeurig aantal spelers

Barbu, ook bekend als Tafferan, is een compendiumkaartspel dat lijkt op harten, waarbij vier spelers om beurten zeven verschillende subspellen (ook wel contracten genoemd) leiden in de loop van 28 deals. Barbu ontstond in het begin van de 20e eeuw in Frankrijk, waar het vooral populair was onder universiteitsstudenten, en werd in de jaren zestig een prominent spel onder Franse bridgespelers.
De Franse versie van het spel werd oorspronkelijk gespeeld met een gestript kaartspel van 32 kaarten, gerangschikt van zeven tot aas in elke reeks. Moderne vormen worden gespeeld met een volledig kaartspel van 52 kaarten.

Er zijn vijf negatieve en twee positieve contracten en het zijn allemaal trick-taking-spellen, met uitzondering van domino:
Geen trucs (ook bekend als misere of nullo): elke gemaakte truc scoort −2 punten voor een totaal van −26.
Geen harten: de harten aas scoort −6 en elk van de andere harten scoort −2 voor een totaal van −30. Harten mogen nooit worden geleid tenzij er geen kaarten van andere kleuren beschikbaar zijn om te leiden. Alle harten worden na het veroveren met de afbeelding naar boven bewaard, zodat iedereen kan zien wie welke heeft gepakt.
Geen koninginnen: Elke koningin scoort −6 voor een totaal van −24 en de koninginnen blijven na verovering open liggen. De hand eindigt zodra alle vier de koninginnen zijn gepakt.
Geen hartenkoning (Barbu). K♥ scoort −20, en harten mogen niet voorgespeeld worden zoals in het no-hearts-contract hierboven. Het spel eindigt zodra de koning is geslagen.
Geen laatste twee. De voorlaatste slag scoort −10 en de laatste slag scoort −20 voor −30 punten.
Troeven: De leider kiest troeven en leidt tot de eerste slag. Als er een troef wordt geleid, moet elke speler, indien mogelijk, een hogere troef spelen dan de eerder gespeelde troeven. Anders volgen spelers de reeks, of gooien ze weg als ze geen troef meer hebben. Als een gewone kleur wordt voorgespeeld, volgen de spelers indien mogelijk de kleur. Als ze dat niet kunnen en er is geen troef gespeeld, moeten ze indien mogelijk een troefkaart spelen of anders een kaart van een van de andere kleuren spelen. Als een niet-troef is voorgespeeld en afgetroefd, moet een speler, indien mogelijk, een hogere troef spelen dan de eerder gespeelde troef. Anders mag de speler elke kaart weggooien. Elke slag levert +5 punten op voor een totaal van +65.
Domino: De leider kiest een startrang (die hij niet nodig heeft) en kondigt "Domino van de [rang]" aan. Elke speler moet op zijn beurt een kaart van de gekozen waarde spelen, of kaarten die één hoger of lager in rang zijn dan de kaarten die op tafel liggen. Als dat niet lukt, moet een speler passen. Het doel is om als eerste al je kaarten af ​​te werpen. De lay-out van de Domino is dus opgebouwd uit een kolom van de vier startkaarten die naar één of beide zijden doorlopen. Het spel gaat door totdat alle kaarten op tafel zijn gelegd. De eerste die uitgaat scoort +45, de tweede scoort +20, de derde +5 en de laatste −5, voor een totaal van +65.