Score Counter - For card games

Łatwy w użyciu licznik punktów do gier karcianych: BARBU lub innych gier:
• Dla 3, 4 lub 5 graczy
• Ciesz się prostym interfejsem
• Wybierz limit wyniku każdej podgry
• Dostosuj nazwę każdego gracza
• Idealny dla dużych liczb i dowolnej liczby graczy

Barbu, znana również jako Tafferan, to kompendium gry karcianej polegającej na braniu lew, podobnej do kierów, w której czterech graczy na zmianę prowadzi siedem różnych podgier (zwanych kontraktami) w ciągu 28 rozdań. Barbu powstało we Francji na początku XX wieku, gdzie było szczególnie popularne wśród studentów, a w latach sześćdziesiątych XX wieku stało się popularną grą wśród francuskich brydżystów.
Francuska wersja gry była pierwotnie rozgrywana przy użyciu pozbawionej talii 32 kart, w każdym kolorze od siedmiu do asa. W nowoczesnych formach gra się pełną talią 52 kart.

Istnieje pięć kontraktów negatywnych i dwa pozytywne, a wszystkie są grami polegającymi na braniu lew, z wyjątkiem domina:
Brak lew (znany również jako misere lub nullo): za każdą wykonaną lewę otrzymujesz -2 punkty, co daje w sumie -26.
Brak kier: As kier daje -6, a każde z pozostałych kier daje -2, co daje w sumie -30. Kiery nigdy nie mogą być wyprowadzane, chyba że nie ma kart w innych kolorach, które można prowadzić. Po zdobyciu wszystkie serca są odkryte, aby każdy mógł zobaczyć, kto je wziął.
Brak królowych: każda królowa otrzymuje -6, co daje w sumie -24, a po zbiciu hetmani pozostają odkryte. Rozdanie kończy się, gdy wszystkie cztery damy zostaną wzięte.
Nie ma króla kier (Barbu). K♥ daje -20 i kier nie może być prowadzony, jak w powyższym kontrakcie bez kier. Gra kończy się po zabraniu króla.
Nie, dwa ostatnie. Przedostatnia lewa daje -10, a ostatnia lewa -20 za -30 punktów.
Atuty: rozgrywający wybiera atuty i prowadzi do pierwszej lewy. Jeśli prowadzony jest atut, każdy gracz musi, jeśli to możliwe, zagrać wyższy atut niż te, które grał wcześniej. W przeciwnym razie gracze podążają ich śladem lub odrzucają, jeśli są nieważni w atutach. Jeśli prowadzony jest zwykły kolor, gracze, jeśli to możliwe, podążają za nim. Jeśli nie mogą i nie został zagrany atut, muszą zagrać kartę atutową, jeśli to możliwe, lub w inny sposób zagrać kartę w jednym z pozostałych kolorów. Jeśli wyprowadzono i przebito osobę niebędącą atutem, gracz musi, jeśli to możliwe, zagrać wyższy atut niż te, które grał wcześniej. W przeciwnym razie gracz może odrzucić dowolną kartę. Każda sztuczka daje +5 punktów, co daje w sumie +65.
Domino: Rozgrywający wybiera rangę początkową (której nie musi mieć) i ogłasza „Domino z [rangi]”. Każdy gracz po kolei musi zagrać dowolną kartę o wybranej wartości lub karty o jedną wyższą lub niższą rangę niż te na stole. Jeżeli to się nie uda, gracz musi spasować. Celem jest być pierwszym i rzucić wszystkie swoje karty. Układ Domino jest zatem zbudowany z kolumny czterech kart startowych, które ułożone są na zewnątrz w jedną lub obie strony. Gra toczy się dalej, dopóki wszystkie karty nie zostaną wyłożone na stół. Pierwszy odpadnie zdobywa +45, drugi +20, trzeci +5 i ostatni -5, co daje łącznie +65.