Game of Life

พัฒนาโดยนักคณิตศาสตร์ John Conway ในปี 1970 เป็นเกมแบบ Zero-player ที่ทำงานตามกฎง่ายๆ และมักใช้เพื่อแสดงให้เห็นว่ารูปแบบและพฤติกรรมที่ซับซ้อนสามารถเกิดขึ้นได้จากระบบที่เรียบง่ายได้อย่างไร ต่อไปนี้เป็นรายละเอียดเกี่ยวกับวิธีการทำงาน

การตั้งค่าตาราง: เกมนี้เล่นบนตารางเซลล์สองมิติ แต่ละเซลล์สามารถอยู่ในหนึ่งในสองสถานะ: เป็นหรือตาย

สถานะเริ่มต้น: ผู้เล่นเริ่มต้นด้วยการตั้งค่าเริ่มต้นของเซลล์ที่มีชีวิตและเซลล์ที่ตายแล้วบนตาราง

Rules of Evolution: เกมมีวิวัฒนาการตามขั้นตอน (รุ่น) ที่ไม่ต่อเนื่องตามกฎชุด:

เกิด: เซลล์ที่ตายแล้วจะมีชีวิตอยู่ได้หากเพื่อนบ้านสามในแปดคนยังมีชีวิตอยู่
การเอาชีวิตรอด: ห้องขังที่มีชีวิตจะยังคงมีชีวิตอยู่หากมีเพื่อนบ้านที่ยังมีชีวิตอยู่สองหรือสามคน มิฉะนั้นมันจะตาย (ไม่ว่าจะเกิดจากการมีประชากรน้อยหรือมีประชากรมากเกินไป)
ความตาย: ห้องขังที่มีชีวิตจะตายหากมีเพื่อนบ้านที่ยังมีชีวิตอยู่น้อยกว่าสองคนหรือมากกว่าสามคน
การจำลอง: ในแต่ละขั้นตอน เกมจะคำนวณสถานะถัดไปของตารางตามสถานะปัจจุบันและกฎ การดำเนินการนี้ทำพร้อมกันสำหรับเซลล์ทั้งหมด

รูปแบบการสังเกต: เมื่อเวลาผ่านไป รูปแบบต่างๆ จะปรากฏขึ้นซึ่งสามารถคงตัว แกว่งไปมา หรือเติบโตอย่างไม่มีกำหนด รูปแบบทั่วไปบางรูปแบบ ได้แก่ หุ่นนิ่ง (การกำหนดค่าที่เสถียร) ออสซิลเลเตอร์ (รูปแบบที่ทำซ้ำหลังจากจำนวนรุ่นที่กำหนด) และยานอวกาศ (รูปแบบที่เคลื่อนที่ข้ามตาราง)

การสำรวจ: ผู้ใช้สามารถทดลองกับการกำหนดค่าเริ่มต้นที่แตกต่างกันเพื่อดูว่ารูปแบบต่างๆมีวิวัฒนาการอย่างไร เกมดังกล่าวมักใช้ในการวิจัยทางคณิตศาสตร์และวิทยาการคอมพิวเตอร์เพื่อศึกษาความซับซ้อน การเกิดขึ้น และพฤติกรรมของออโตมาตาเซลลูลาร์

Conway’s Game of Life มีชื่อเสียงในด้านความเรียบง่ายและความซับซ้อนที่น่าประหลาดใจของรูปแบบที่สามารถเกิดขึ้นได้จากกฎเกณฑ์ ทำให้เกมนี้กลายเป็นเครื่องมือยอดนิยมทั้งในด้านการศึกษาและการวิจัยทางคอมพิวเตอร์